မင္းထက္ညိမ္း
၃။
သူပာာ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနကို အေသအခ်ာ သတိမထားမိေပမယ္႔ လူသူကင္းမဲ႔ တဲ႔ လမ္းေပၚမွာေျပး-
-လႊားေနတဲ႔တိမ္စိုင္မ်ားလိုပဲ လို႔ သတိ၀င္မိတယ္။သူဟာ ဦးတည္ရာ မည္မည္ရရမရိွဘဲ ေျပးလႊားေန သူေတာ႔
မဟုတ္ဘူး။တစ္စံုတစ္ရာရဲ႔ တြန္းအားေပးေျခာက္လွန္႔မွဳက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ေျပးလႊားေနမိျခင္းပဲ။
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ကို ေရာက္ရိွ ဆိုက္ကပ္သြားရလိမ္႔မယ္လို႔ေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔မထားဘူး။လမ္းမေပၚ မွာ
အထီးတည္းေျပးလႊားေနလ်က္ပဲ။
ဒါေပမယ္႔ သူ႔ရဲ႔ျပဳမူျခင္းဟာ မရည္ရြယ္ပဲ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုထံ ခ်ဥ္းကပ္ေနျခင္းမ်ိဳးပဲ။သူဟာ ေျပးလႊား
ေနတယ္။လမ္းဟာ တျဖည္းျဖည္း ရႊ႔ံႏႊံ ေတြ ထူထပ္လာတယ္။သူ႔ေျခေထာက္တစ္စံုဟာ ရႊ႔ံႏႊံထဲမွာ ေျပးလႊား
ေနရေတာ႔ ထင္သေလာက္ခရီးမေပါက္ဘူး။သူ႔အားေျခာက္လွန္႔ေနတဲ႔ တစ္စံုတစ္ရာထံကေတာ႔ လြတ္ေျမာက္
