ျဖစ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ အသစ္ေရာက္ရိွလာမည့္ မနက္ျဖန္မ်ားအား စိတ္ၾကိဳက္ပံုစံျဖင္႔ ၾကိဳတင္မွာၾကားထားလိုပါ
သည္။နံနက္ခင္း၌ တစ္ေန႔တာ၏ အခ်ိန္ဇယားကို သမားရိုးက် ဖတ္ရႈေနရျခင္းမွာ ျငီးေငြ႔ဖြယ္ျဖစ္သည္။စိတ္-
ညစ္ဖြယ္အရႈပ္အေထြးမ်ားကို သူဘယ္လိုမွ မႏွစ္ျမိဳ႕ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။သူဘာကိုမွ် စိတ္ထက္သန္စြာ လုပ္ကိုင္ခ်င္-
စိတ္မရိွေတာ႔ဘူး။ရႈပ္ေထြးမႈဓါတ္ခံအတိုင္း သူကိုယ္သူလက္ေလွ်ာ႔ဖို႔ပဲရိွေတာ႔တယ္။ဒါေပမယ္႔ သူ႔စိတ္ကို ဒီအ
တိုင္းမထားဘူး။သူဟာ မေရာက္ႏိုင္တဲ႔ တစ္ေနရာရာဆီကိုပဲ အျမဲတမ္း စိတ္ေစာေနတတ္တယ္။ညေနခင္း
ကို ၾကည့္ျပီး တစ္ဖက္သတ္ရႈးေနမိျပီ။သူျဖတ္ေလွ်ာက္လာတဲ႔ ဆည္ေဘာင္တာရိုးဟာ တျဖည္းျဖည္းႏိွမ္႔ေလွ်ာ
လာတယ္။သူ႔ေျခေထာက္ေတြဟာ ေျမၾကီးထဲကိုကၽြန္၀င္ေနျပီ။သူသတိမူမိခ်ိန္မွာ ေျခေထာက္ကို အျမန္ဆြဲ-
ႏႈတ္လိုက္တယ္။သူ႔ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ကၽြတ္က်န္ေနခဲ႔တယ္။ေနာက္ထပ္ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲႏႈတ္
လိုက္ျပန္တယ္။ေနာက္ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ကၽြတ္က်န္ေနခဲ႔ျပန္ေပါ႔။အေသအခ်ာ စဥ္းစားလိုက္ေတာ႔ အဲဒီ
ေျခေထာက္တစ္စံုနဲ႔အတူ သူကိုယ္တိုင္လည္း ကၽြတ္က်န္ေနခဲ႔တာပဲ။အဲဒါအကုန္ပဲ။သူဟာ အဲဒါအကုန္ပဲတဲ႔။ ။
မင္းထက္ညိမ္း 